Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
frank
forever in my mind!!!!!
was weer een gave dag,
ik begon in een coffeshop in amsterdam met een stel.
grote blow gerookt en biertje,
er mocht zelfs een cd op van herman, het feest was begonnen
ik had me terug getrokken in de bar van het Hilton, ritueel (Hilton High) lekker drankie gedronken en een nog veel lekkere joint.
het viel me op dat kwart over 1 de wind kwam opzetten, herman was aanwezig. helemaal top.
nog effe naar ome herman geweest (graf), en het stond er weer netjes bij, xandra kwam net van he graf toen wij binnen kwamen. en ja hoor, het was netjes, volgens mij iets TE netjes……..
en na het bezoek, naar danthe gescheurd om weer aan de drank te gaan.
herman heeft denk ik genoten van zijn ECHTE TROUWE fans.
gr. michel
Ik was het wel van plan….maar de reden dat ik uiteindelijk niet ben gegaan is een persoonlijke.Ik ben 5 jaar lang elke dag naar de klote geweest, en had zoiets van och als herman het trekt zal het met mij ook wel goed komen.Ik deed het natuurlijk helemaal zelf hoor en er valt alleen mezelf wat te verwijten.Des te verrassender was het toen herman het niet meer trok en van het Hilton sprong 11 juli 2001.Toen zijn bij mij de spreekwoordelijke lichtjes gaan branden zeg maar..Heb 2x een half jaar lang in een kliniek gezeten en daar veel geleerd.Ik studeer nu sinds een jaar en alles gaat gelukkig goed, soms wat minder maar hey dat hoort erbij.
Ik had gisteren graag in amsterdam willen zijn, maar dan komt het letterlijk te dichtbij en ik wil dat risico niet lopen.Maar dat wil niet zeggen dat ik gisteren ni8et constant aan herman heb gedacht ofzo, integendeel.En dat michel dat dan zo in een berichtje zet dat maakt me wel een beetje pissig.Misschien bedoelt ie het niet zo hoor en ben ik gewoon nog wat gespannen door gisteren maar bij mij kwam dat dus raar over.
Ik wil graag wel een keer met jullie afspreken ofzo maar 11 juli….tja dat trek ik nog niet denk ik.
Dus vandaar.
joh nee dat wist ik niet. ik weet wel dat er meer mensen zijn die het niet ff makkelijk doen , daar staan op 11 juli om 13.28. iedereen heeft bij het hilton ook zijn eigen moment, en de één uit dat, de ander ( ik ook) houdt dat binnen.
gelukkig dat het weer goed met je gaat, dan. ik weet hoe het klinkt, en ik bén ook oud, maar dit leven is nooit alleen maar klote of alleen maar mooi, zoals ik het zie. er zijn altijd twee kanten, goed/slecht, boven/onder, wit/zwart, enzz. zo ook voor de klote jaren. er komt ongetwijfeld een andere tijd tegenover te staan. waarin je begrijpt waarom je eerst zo diep moest gaan. “kwartjes vallen soms pas jaren later”
dat dan he. soms dacht ik ook wel waarom moet ik dit allemaal meemaken, en nu, in mijn midlife crisis haha.. , vallen er veel kwartjes. en kan ik dingen doorgeven , aan mijn kinderen bijvoorbeeld. ervaringen. mooie en pijnlijke, blijken uiteindelijk gewoon een mens te maken. dus.. hou vol he. rock'nroll on, liefs , marita
Naar de klote gaan, waar ken ik dat toch van? Soms, als ik weer eens niet op mijn poten kan blijven staan van de pijn denk ik, wat heeft het allemaal nog voor zin?
In het verleden verschool ik mijzelf dan graag achter joints en veel te veel alcohol, maar ik heb inmiddels geleerd dat je daar ook geen reet mee opschiet. Nu leef ik mij (als ik mij goed voel) uit op schilderen en zingen en dat werkt toch een stuk beter dan al die shit die ik jarenlang in mijn lijf pompte.
Ik meerdere keren op het punt gestaan om een einde aan mijn leven te maken, maar kon toch altijd, op het laatste moment, weer genoeg redenen bedenken om toch vol te houden.
Soms heb ik behoefte aan rust en stilte en wil ik me weer realiseren waarom ik nog steeds op deze aardkloot rondloop. Op die momenten ga ik naar Zorgvliet en kan ik rustig een uur of langer bij Herman's graf zitten. Dan bezin ik mij op mijn leven en realiseer me dat ik beter kan genieten van alles wat ik nog WEL kan. Soms heb je keiharde confrontatie nodig om te weten waarom je leeft. Voor mij zijn mijn man en zoon de belangrijkste redenen waarom ik er nog ben. Zou ik die twee ooit kwijtraken dan weet ik niet of ik de kracht zou kunnen opbrengen om verder te gaan. Mijn plekje op Zorgvliet is gereserveerd en misschien helpt mij dat wel om door te zetten hoe vreemd dat misschien ook klinkt.
Ik lijk misschien wel een hyperactief, overdreven, opvallend type, maar schijn bedriegt, vergeet dat nooit.
Lou, hang in there!
Never seen, never heard, passing by like a Sleepin' Bird
Franka
