Gisteren een fantastische dag gehad in Paradiso bij de opnames van de WIld Romance film. Een goed gevoel met al die BROOD fans om je heen ondanks het lange wachten en het eindeloos overdoen van de scenes.
Het eerste half uur in Paradiso met het intro van Saturday Night en de opkomst van “Herman” was een kippevel moment.
Nog nooit zoveel HERMAN HERMAN HERMAN geschreeuwd op één dag.
Ik geloof direct dat jullie het geweldig gehad hebben!
De reden waarom ik juist NIET ben gegaan is omdat ik er vreselijk veel moeite mee heb om “HERMAN” te gaan schreeuwen tegen iemand die NIET Herman is. Eerst heb ik er wel serieus over nagedacht om me op te geven maar na rijp beraad heb ik het toch maar niet gedaan.
Ik ga de film uiteraard wel zien maar kan me gewoon niet voorstellen dat ik sta te juichen bij een geluidsopname van Herman terwijl er een acteur staat te playbacken maar misschien voelt dat ter plekke wel heel anders aan, daar kan ik niet over oordelen natuurlijk omdat ik er niet bij was. Het enige dat ik nog wel had willen doen was fotograferen, domweg omdat dat ook niet verkeerd is voor de opbouw van mijn portfolio maar goed, ook daar ben ik niet intensief achteraan gegaan.
Misschien een gemiste kans, maar ik kon het niet rijmen met mijn gevoel.
Kunnen jullie iets met mijn zwetsverhaal? Misschien niet, maar moest het gewoon even kwijt.
Grtz,
Franka
Ik was ook heel benieuwd naar hoe jullie het gehad hebben, heb er wel de hele dag aan gedacht. Ik wist ook van mezelf ( om even lekker verder te zwetsen Franka) dat ik niet enthousiast zou kunnen doen voor een acterende ‘Herman’ en ik de hele dag zou zoeken naar Herman zoals things used to be in Paradiso, en aan zo'n houding heeft de filmploeg ook niks,dus ook thuisgebleven. Leuk dat jij dat ook hebt dan Franka…
Groetkes, Marita
Wel top hoor al de mensen die wel speciaal zijn gegaan en vanuit een ander oogpunt gewoon hun gevoel voor Herman hebben gebruikt voor de film, hij zal wel even gelachen hebben daarboven..
Het was wel een hele leuke, maar vermoeiende dag daar in Paradiso..
Nee Herman was er niet echt….ook niet de Wild Romance.( ze leken ert wel op)…Het had ook niet de sfeer die vroeger zo kenmerkend was voor de optredens van de Wild Romance.
We waren dan ook met zijn allen (denk zo'n 400 personen ) op een filmset…Iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt…..veel wachten en staan….
Ja ook ik heb HERMAN HERMAN!!! geschreeuwd….!! En dat klonk wel heel erg, zoals het toen was..( Herman moet het daarboven wel gehoord hebben).Iedereen verkleed in kleding van eind jaren 70…Ik kon mijn eigen kleren dus gewoon aanhouden ha ha ha ha …..alleen mijn leren jasje uit die tijd… draag ik normaal niet meer…maar ik kon hem ,na 25 jaar, toch weer aan…(wel een jaar op een “streng dieet” geweest….dat weer wel dan)
Veel dingen klopten ook niet helemaal,zoals de kleur van het drumstel, bombita's. bla bla bla…..is ook niet belangrijk….(Broodidiotenen zoals ik valt dat op…. maar het grote publiek weet dat gelukkig allemaal niet…dus ook geen last van)
Het ziet er straks vast ook fantastisch uit, daar op het grote doek…..
Dat ik daar gistermiddag in paradiso, voor het laatst in mijn leven …HERMAN HERMAN!!!! heb lopen schreeuwen is een ding wat zeker is…..maar het was van nationaal belang!!!! Voor de generaties die na ons komen…en kunnen zien hoe het toen, eind jaren 70.. ongeveer was…..ha ha ha !!
En die film over/voor Herman komt er!!! Das goed!!!
Leuke dag dus!!! Maandag hebben jullie een herkansing in Winschoten!! (De Klinker)..de VS tour wordt daar opgenomen….
Gr. Aldo
P.s. Ben ook blij met mijn Wild Romance jassie!!!!
Hallo Broodvrienden en Broodvriendinnen, helemaal met Aldo eens. Ook mijn kloffie en puntlaarzen passen nog steeds. (en draag ik tijdens optredens ook nog) Mijn beleving van die tijd was iets meer R&Roll en iets minder glamour. Maar de glamour zal nodig zijn voor het grote doek. Wat ik wel heel erg heb gemist zijn de one-liners van Herman, zoals: Ik maak het niet zo laat vanavond enz.. Nina deed het leuk maar wie heeft die tape ingezongen? Ellen ten Damme? Hmm, viel een beetje tegen. En de muzikanten, nou ja muzikanten, tja, veel te jong,(Herman was immers ook al 31 toch) jammer, een beetje een gemiste kans, en spelen ho maar.
Toch een toffe ervaring met een dubbele bodem, enerzijds nooit weer in Paradiso geweest sinds de begrafenis en nu bij de filmopnames. Voelt een beetje vreemd, maar ja, Herman zei het al, You can't fake the real thing.
A.s zaterdag 12-11-2005 Point Blank in Vinchotte te Winschoten, 2 x 45 min. vette R&Roll. New Adventures, Vitesse/Powerplay en natuurlijk Brood van de bovenste plank.
Hans.
Uit de tikmasjien (vandaag in diverse koeranten):
Herman Brood in Paradiso, héél raar
van onze verslaggever Jaap Stiemer
Pauze tijdens de opnames. Op het podium van Paradiso staan twee kale mannen naast elkaar. De ene heet Koos van Dijk. Hij was jarenlang de manager van Herman Brood. De andere heet Marcel Hensema. Hij speelt Koos van Dijk. Op de set van de film ’Wild Romance’ lopen fictie en werkelijkheid voortdurend door elkaar.
Paradiso Amsterdam, 1977. Showtime! Herman Brood moet het podium op, de band speelt al. Maar Herman heeft het iets te druk met een meisje in de kleedkamer. Manager Koos van Dijk brult dat het nu genoeg is geweest. Hij sleurt Herman mee, die in zijn haast de veel te nauwe stretchbroek van het meisje aantrekt. ’Saturday Night’ davert door de zaal, waar inmiddels het kookpunt is bereikt. Herman rent met halfopen broek het podium op, laat zijn handen over de pianotoetsen stuiteren en zingt over ’the neonlight of the open-all-night’. Een scène uit de film ’Wild Romance’ van regisseur Jean van de Velde. Het wordt een weergave van het leven van Herman Brood & his Wild Romance, eind jaren zeventig. Van de ontmoeting tussen kroegbaas Koos van Dijk en de merkwaardige zanger-pianist Brood in Winschoten, tot de rampzalig verlopen Amerikaanse tournee in 1979. Op 5 november volgend jaar, de dag dat Brood zestig zou zijn geworden, is de première.
Playbacken
Na een aantal draaidagen in Groningen is de set voor één dag in Paradiso opgebouwd. In de zaal honderden figuranten in jaren zeventig outfit. Al vanaf zes uur in de ochtend zijn ze in touw. Hoofdrolspeler Daniël Boissevain en de band vermaken het publiek tijdens de pauzes met het spelen van ’Another one bites the dust’, ’Hit the road jack’ en Broods grootste hit ’Never be clever’. Boissevain moet tijdens het filmen Brood playbacken, maar hier zingt hij even echt.
Zo’n dertig keer wordt ’Saturday Night’ deels gedraaid. Het publiek en de muzikanten op het podium worden in de pauzes natgehouden met plantenspuiten voor de juiste zweterige atmosfeer. Vooraan in het publiek een groep rolstoelers, die ’Herman’ uit zijn zicht wil hebben, omdat hij niet wil zien hoe hij er zelf over tien jaar bijzit. ’Koos’ regelt als de bliksem dat de gehandicapten met rolstoel en al op het podium komen.
Pieken
De echte Koos van Dijk, die het initiatief nam voor de film, vindt het maar vreemd dat hij hier niet alles zelf hoeft te regelen. ,,En voor mij is het ook héél raar dat er ’s ochtends al zo veel actie is. Want rock ’n’ roll, dat is ’s nachts.’’ Acteur Marcel Hensema: ,,Voor mij is het vreemd om iemand te spelen die nog leeft. Om Koos te spelen moet ik voortdurend pieken, want zelf ben ik véél rustiger dan hij.’’
Daniël Boissevain heeft erg goed naar Brood gekeken en geluisterd. ,,Zijn loopje, de manier waarop hij sprak en bewoog, ik heb het allemaal bestudeerd’’, zegt hij. ,,Ik ben er achter gekomen dat hij wel ingewikkelder in elkaar zat dan ik dacht. Ik kende hem van de optredens, ik realiseerde me nooit dat hij bijvoorbeeld heel verlegen was. Waar ik ook achter ben gekomen is dat hij écht leefde voor zijn muziek.’’
Nieuwe scène. ’I love you like I love myself’ wordt hard gedraaid. Acteur Maarten Rischen, die gitarist Dany Lademacher speelt, valt tijdens de solo op zijn knieën. Achter in de zaal loopt de echte Dany Lademacher binnen. Hij hoort en ziet zichzelf spelen, maar dan dertig jaar geleden. ,,Dit is héél raar’’, zucht hij en hij gaat er even bij zitten. Vlak naast hem staan de échte zoon van Koos van Dijk en de échte dochter van Herman Brood met elkaar te praten.
Terwijl het nummer doordendert wordt er water over het publiek gesmeten. ,,Tieten! Tieten! Tieten!’’, brult de regieassistent over de muziek heen, om meisjes die op schouders van jongens zitten te stimuleren hun borsten te laten zien. Daar zijn de tieten.
Het is bloedheet, vochtig en rokerig in de zaal. Een meisje wordt onwel en wordt door twee man naar buiten gedragen. Er staan geen camera’s omheen. Dan moet het echt zijn.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's