Het was in 1978 in jongerencentrum Perron 15 te Ter-Apel en ik stond ondanks dat ik er qua leeftijd niet in mocht 's middags buiten te wachten om toch maar een glimp van hem op te vangen.
En toen, terwijl ik en met mij leeftijdgenootjes stonden te wachten, ging plotseling op de bovenverdieping het raam open en Herman stak z'n hoofd naar buiten en riep, “Jullie moete kaartjes kope ! ”
Ik was door het dolle heen , ik moest en zou naar binnen, maar zelfs met te grote laarzen met hakken van mijn oudere broer ( om groter te lijken ) lukte het mij niet om binnen te komen. Perron 15 betekende 15 jaar en niet jonger!!!!!
Later is dat allemaal goed gekomen en de ontmoetingen met Herman ook.
Geluksvogel die ik ben.
Zo heeft hij mij kort daarop in het zelfde jongerencentrum ( mijn broer was er werkzaam en ik mocht per gratie naar binnen ) aangesproken of ik mij zou willen verwijderen uit de kleedruimte want hij ging een shotje zetten. Ik was wel teleurgesteld maar desondanks, Herman heeft tegen mij persoonlijk gesproken, Herman heeft tegen mij persoonlijk gesproken, Herman heeft tegen mij persoonlijk gesproken………..
Tja, “Jullie moete kaartjes kope !”, Ik zal dat nooit meer vergeten.
Spitsz.