Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jaap
Vensz,
Even heel snel de Fret overgetikt:
Recensie: Wild Romance geen Broodfilm
3 november 2006
Analoog aan de vraag ?waar was jij toen Kennedy vermoord werd,? stellen we de vraag: waar was u toen u vernam van de zelfmoord van Herman Brood, nu alweer ruim vijf jaar geleden? Zoiets weet iedereen. Zo groot was de legende van ?s lands enige echte rocker ooit. Is het gek dat er daarom alweer een film is over Brood? Beslist niet. Na de concertfilm Cha Cha (1979) en de documentaire Rock ?n? Roll Junkie (1994) betreft het ditmaal een speelfilm, net als zijn band Wild Romance geheten. Iets dergelijks hadden we nog niet, en het is een welkome aanvulling.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Het is geen Broodfilm. Het is een film over The Coach alias Koos van Dijk, ook nu nog de manager van Herman Brood. Na Colonel Parker, de Nederlandse manager van Elvis, is hij zonder enige twijfel de man die aanspraak mag maken op de titel ?rockmanager van de eeuw.? Wat we te zien krijgen in deze door Jean van de Velde (All Stars) geregisseerde film tart elke voorstelling die je van het managersvak kunt maken. De man is tegelijkertijd regelneef, beveiligingsbeambte, politieman, advocaat en trouble shooter als beste vriend van de man die Ian Dury?s slogan Sex & Drugs & Rock&Roll het beste tot uitdrukking bracht in de lage landen. Voortdurend wordt hij door Brood in de raarste spagaten gedwongen. Eventjes is er zelfs het Droste-effect, een film in de film, waarin Van Dijk het huwelijk tussen Brood en de Duitse diva Nina Hagen, zoals voltrokken in de film Cha Cha, in werkelijkheid ongedaan moet maken. Bijzonder geestig. Op zulke momenten stijgt de film boven zichzelf uit.
Het wederzijdse ?larger than life? gevoel voor humor en serieuze vriendschap houdt hen door dik en dun overeind in steeds gekkere voorvallen. De twee delen een droom om binnen een paar jaar ? we spreken over de hele tweede helft van de jaren zeventig ? op te treden in New York?s rock Mekka The Bottom Line. Daar hadden immers al Broods helden van blues pianist Mose Allison tot Lou Reed gestaan. Naar dat ene Grote Hoogtepunt wordt de hele film toegewerkt. Dat gaat met vallen en opstaan. Op weg daar naartoe wordt heel wat afgelachen. De twee medewerkers van de Amerikaanse platenmaatschappij van Brood bijvoorbeeld, die alles op hun eigen Amerikaanse wijze proberen te regelen voor Brood, zijn van een zeldzaam cartooneske potsierlijkheid. Ook zij slagen er niet in Brood van de dope af te houden.
Het is de tijd van Brood's eerste drie elpees en zijn tour door Amerika. We zien de totstandkoming van de band, die pas na het toetreden van de Belgische gitarist Danny Lademacher tot de overbekende Wild Romance sound komt. Brood wordt gespeeld door Daniël Boissevain (eveneens All Stars), terwijl manager Koos van Dijk wordt gespeeld door Marcel Hensema. Eerstgenoemde lijkt uiterlijk minder op het door hem gespeelde personage dan laatstgenoemde. De twee slagen er met verve in om het typische stemgeluid van Brood (lui en traag) en The Coach (gejaagd en snel) te imiteren. Kan echt niet beter.
Mooiste scène in de film is het moment waarop het illustere tweetal in een oude Citroën, model ?snoek,? door de Groninger polders rijdt, op weg naar de vader van Van Dijk om de financiering voor het debuutalbum Street rond te krijgen. The Coach kan Brood op weg naar pa?s boerderij maar amper van het zetten van een shot afhouden. Zo krijgen we ons geld nooit, houdt de manager zijn artiest voor. Eenmaal op de boerderij kruipt Broods bloed waar het niet gaan kan en komt hij alsnog tot zijn daad op de plee. Terug daarvan en geheel opgeknapt, weet Brood pa Van Dijk ruimschoots te overtuigen om met het geld over de brug te komen. In het Hollands zingend trekt er een polonaise door de kaal ingerichte huiskamer.
Hoe het afloopt met het Grote Avontuur in Amerika, moet je zelf maar gaan zien. Ach, in feite is de slechte afloop eenieder wel bekend. Maar dat hoeft je niet van de gang naar de bioscoop te weerhouden. Per slot van rekening betreft het hier de eerste biofilm over een belangrijke Nederlandse popartiest. Of over zijn manager, zo je wilt. Of over allebei.
Wild Romance is vanaf 12 november in de bioscopen te zien.
(Robbert Tilli)
