Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jaap
Afijn,
Dit is geloof ik de enige plek waar je zoiets kwijt kan in het openbaar, want verder interesseert het de mensen toch geen reet. Maar die Brood Box, de laatste dus, van Sony BMG, dat is op zich leuk en aardig, maar ‘geremastered’ is geen van de cd's die er in zit.
Hoe weet ik dat? Omdat ik vanavond alle cd's naast elkaar gedraaid heb en tot in detail heb geluisterd naar de verschillen. Ik kende de oorspronkelijke cd's al van haver tot gort via de eerdere Broodbox die verscheen, met daarin ook nog eens de prachtige plaat Modern Times Revive (draaien dat ding) en Frisz & Sympatisz, ook zeer goed. Met de manier waarop Shpritsz, mijn favoriet, twintig jaar geleden op cd was gezet, was ik ook al niet gelukig, maar de Brood Box van 2006 (!) maakt dat niet beter.
Remasteren betekent dat je met de originele banden het hele proces van ‘cd’tje maken' opnieuw gaat doen. De banden digitaliseren, opnieuw mixen etc. Dat is hier niet gebeurd. Bij alle cd's, behalve uiteraard Kid Stuff, is de eerdere cd gebruikt en is er hoogstens wat laag toegevoegd om een warmer geluid te krijgen, wat met de eerste Brood Box ook te bereiken is door er wat meer bas in te draaien of je ‘loudness’ knop in te drukken. Ik hoop dat iemand het tegendeel kan bewijzen.
Jammer dus. De fouten op Shpritsz (Doin' it eindigt te snel en Doreen begint met een irritante klik), staan er nog steeds op. Op Wait a Minute is op de LP (vinyl) en de single (vinyl) tijdens Blew my Cool redelijk goed te horen dat Herman aan het eind ‘geweldig’ zegt als de gitaar nog uitklinkt, maar dat is op de nieuwe en de oude CD box nauwelijks te horen. Hier gaat dus zelfs analoog nog boven digitaal, terwijl talloze remasteringprojecten juist zo veel mooie extra's opleveren.
Nog steeds begint ‘City’ op Cha Cha met het laatste deel van Dope Sucks en nog steeds is op deze plaat dat volkomen onnodige extra publiek ingemixt. En waarom heet Can't Stand It nog steeds Can't Stand Up op de hoes? Kijken en luisteren kunnen ze niet bij Sony BMG, fouten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Cha Cha is niet eens te remasteren omdat de originele banden onbruikbaar zijn.
Ik hou van de muziek van Herman Brood & his Wild Romance en niet voor niks schreef ik de liner notes bij My Way The Box. Maar deze nieuwe box is een flutproduct. Ik vind het geen probleem dat mensen geld willen verdienen, maar met de muziek moet netjes worden omgegaan en de fansz moeten niet voor de gek worden gehouden. Dat gebeurt hier dus wel. Sony BMG kan het wel, voor Elvis Presley werd er zelfs een fantastisch ‘bootleg’ label opgericht, waar legaal de meest obscure opnames worden uitgebracht. Dat levert geld op, het is waar, en Herman Brood levert onvoldoende geld op als het om muziek gaat.
Aan Kidstuff is het enige interessante dat we kunnen horen dat Herman electronisch aan het experimenteren was. Dat had nog wat kunnen worden, want Herman was een muziekbeest en had hierin zijn vorm wel kunnen vinden. Op Kidstuff is nog maar een kleine aanzet daarvan te horen, maar het is vlak, niet dynamisch, demokwaliteit.
Iemand vroeg laatst of er nog onuitgebracht materiaal is van Herman. Hoeha! Bergen! Maar geen hond durft het uit te brengen. De markt is te klein en daarmee is nieuwe muziek van Herman Brood verleden tijd. Final.
Uw eigen,
Jaap S.
